En we zijn vertrokken!

Sawaidee!

Hier de eerste nieuwtjes! Ondertussen al een superleuke week achter de rug!

De week voor vertrek was nogal hectisch en een heerlijk contrast met de relaxte dagen hier. Er moesten nog 3 examens afgelegd worden en daarnaast stond er op het to do lijstje: 1 kot verhuizen, 2 rugzakken inladen, 1 voet RX'en,  hier en daar  nog een inenting prikken, de reis plannen en ondertussen veel "daaaaag en tot snel" zeggen!

Bijna-vlekkeloze vlucht gevlogen! We moesten 6 uur wachten op aansluiting in Londen en hebben dan toch nog als gekken door de gates van Heathrow liggen rennen omdat we een beetje in de war waren met het tijdverschil. Op uitdrukkelijke vraag van Gert moet ik hier bij zetten dat dit niet aan ons lag maar aan de hoogst verwarrende GSM-instellingen ;-) Dat jullie vooral niet zouden denken dat we backpack-groentjes zijn,

Bangkok is een indrukwekkende mix van zotte verkeerschaos, gigantische hypermoderne buildings en giga shoppingcentra maar ook houten huizen, drijvende markten en massa's tempels. Ik was veel vergeten van toen ik er 7 jaar geleden was maar herkende meteen weer de typische geur van alle eetstalletjes op straat.
De eerste avond hebben we er eentje uitgeprobeerd. De man verstond geen Engels dus hebben we maar wat in het rond gewezen en 5 keer "No Fish, No Spicy" gezegd (de vissen zagen er nogal bedenkelijk uit, en gert is niet zo dol op alles wat in de buurt van mosselen komt). We kregen allebei een grote kom soep met scampi's. Na vijf happen werd Gert knalrood, begon als een gek te zweten en te tranen en tegelijk naar de fles water en het kommetje rijst te grijpen. De thai'en aan het tafeltje naast ons lagen onder hun stoel van het lachen. Vanaf nu wordt elk gerecht eerst grondig gecheckt op verborgen pepertjes.

Dag twee in Bangkok gingen we op zoek naar een kabeltje van de oplader van de ipod. Prima excuus om een tuktuk te nemen naar de gigantische elektronic-shoppingcentra.

kabeltje gevonden!

's Avonds heeft Michiel (vriend van Jochem die in Bangkok woont) ons mee genomen voor een hapje en wat drankjes.

We hebben donderdag afgesproken met Benji die in Nan woont (helemaal in het noorden) dus zijn we na 2 nachtjes Bankok al vertrokken richting het noorden.

Eerste halte: Lop Buri.

Een stad barstensvol apen. Overal waar je keek zag je er wel een op een lantaarnpaal klimmen, van balkon naar balkon springen, op een brommer zitten. Heel grappig om te zien, maar ook een beetje vies omdat het er zo veel waren.

We logeerden in het Net-hotel, de trotter was nogal kort in de beschrijving; "de kamers zijn niet erg netjes, maar wel goedkoop". Vreselijke nacht gehad, maar we hebben er ondertussen al veel mee gelachen. De kamer, en zeker de handdoeken waren vrij smerig, bij de eerste douche viel de douchekop uit de muur, het hotel zat barstensvol katten die de hele nacht lagen te janken en in de kamer naast ons had iemand duidelijk iets verkeerds gegeten. De eigenaar had met veel trots gezegd dat we een kamer kregen met ventilator, maar bij het opzetten maakte die het geluid van een opstijgende helikopter. We stonden al heel vroeg met kleine oogjes bij het busstation om de eerste bus weg van monkeytown te nemen. Op richting Sukothai!

Het contrast met de volgende guesthouse kon niet groter zijn! Adam en Eva hebben hier ook nog een tijdje gewoond maar die sukkels konden niet van de appel blijven. Wij gelukkig wel en dus verblijven we al 3 dagen in een stukje aards paradijs: een superleuke guesthouse omringd door rijstvelden en een prachtige  groene tuin vol bloemen, vogels en verlegen hagedissen. Ze hebben hier zelfs een kleine bib tv met dvd-speler free bicycles en internet. Heeeeeerlijk!

Op fietsafstand ligt het historical park met eeuwenoude tempels en boedhabeelden (heb de trotter niet bij de hand om te checken hoeveel eeuwen juist, maareuh het zijn er veel). Heel mooi, en dat vonden de mannen van Unesco ook.

Verder hebben we hier nog een mooie fietstocht gemaakt op 't thaise platteland. En 's avonds beland op een avondmarkt/braderij/misverkiezing, heel kitch, heel grappig.

kinderen schuiven aan voor soort misverkiezing, die met z'n spacekapsel was onze favoriet

Morgen nemen we de bus naar Nan!
Ziezo! Ons eerste blogbericht ooit en we hebben zelfs smileys gebruikt...

O ja, voor de journalistieke correctheid even vermelden: de achtergrond van onze blog is een google-afbeelding van vietnam, maar we hopen snel even mooie rijstvelden te zien :-)

Vrolijke groetjes!

Jasmin en Gert